Fundusz w parasolu. Parasolem nazywamy jeden fundusz „nadrzędny”, który skupia w sobie subfundusze o różnych strategiach, politykach inwestycyjnych. Oznacza to, że w jednym parasolu mogą znaleźć się zarówno fundusze akcyjne, jak i obligacyjne czy mieszane. Możesz się pod nim schronić w trakcie ulewy, kiedy np. na rynku zaczną Najważniejszym krokiem jest złożenie wniosku o wpis do Rejestru Funduszy Inwestycyjnych. Następuje to na drodze sądowej, poprzez Sąd Okręgowy w Warszawie, gdzie sprawa trwa zazwyczaj około trzech tygodni. Na sam koniec wysyła się wspomniane wcześniej zgłoszenie do Komisji Nadzoru Finansowego. Zgodnie z ustawą o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi rozróżniamy też: fundusze inwestycyjne otwarte (FIO), specjalistyczne fundusze inwestycyjne otwarte (SFIO) oraz fundusze inwestycyjne zamknięte (FIZ). Udział inwestorów w FIO i SFIO jest potwierdzany przydzieleniem jednostek uczestnictwa. W Banku Pekao S.A. oferujemy dostęp do szerokiego spektrum ofert funduszy inwestycyjnych. Możesz wybierać zarówno z funduszy inwestycyjnych otwartych (FIO), jak i zamkniętych (FIZ). Dzięki współpracy z doświadczonym zespołem Biura Maklerskiego Pekao zyskujesz dostęp do rynków polskich i zagranicznych. Współpracujemy z aż 9 (dalej zwanej „Ustawą o funduszach inwestycyjnych”), tj. przez: 1) towarzystwa funduszy inwestycyjnych niebędące organem danego funduszu, świadczące usługę w zakresie przyjmowania i przekazywania zleceń nabycia lub zbycia instrumentów finansowych, której przedmiotem są jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych lub Rynek funduszy inwestycyjnych i emerytalnych. Rynek funduszy inwestycyjnych. Na koniec 2021 roku środki zarządzane przez krajowe fundusze inwestycyjne wyniosły blisko 301,5 mld zł wobec 280,0 mld zł na koniec 2020 roku, co oznacza wzrost o 7,5%. Towarzystwa funduszy inwestycyjnych – udział w aktywach stan na 31.12.2021 roku (w %) TTrH. Jeżeli miałeś zysk ze sprzedaży jednostek uczestnictwa – fundusz rozliczy podatek za Ciebie. Natomiast jeżeli sprzedałeś na giełdzie certyfikaty inwestycyjne funduszu - będziesz musiał sam wypełnić PIT-38. Przepisy wprowadziły bardzo ważny podział na dwie podstawowe grupy przychodów z kapitałów:1) Do pierwszej należą przychody, które są opodatkowane za pośrednictwem podmiotu wypłacającego korzyści z inwestycji (np. odsetki, dywidendy, wartość umorzonych jednostek funduszu inwestycyjnych).Podatnik, który otrzymuje tego typu przychody z kapitałów pieniężnych tylko w wyjątkowych sytuacjach musi samodzielnie podatek od dochodu wykazać w zeznaniu rocznym. Ta pierwsza grupa opodatkowana jest na podstawie art. 30a updof. 2) Druga grupa przychodów z kapitałów pieniężnych (dochody ze zbycia papierów wartościowych) wykazywana jest w zeznaniu PIT-38, inwestor samodzielnie oblicza i odprowadza podatek już po zakończeniu roku podatkowego. Podstawą prawną w tym przypadku jest art. 30b updofOba sposoby opodatkowania mogą wystąpić w przypadku inwestycji w fundusze pobiera fundusz inwestycyjny, a podatnik nie rozlicza zysków w zeznaniu rocznym Fundusz inwestycyjny pobiera 19% zryczałtowany podatek dochodowy od dochodu z tytułu udziału w funduszach kapitałowych. Zasady te stosuje się w przypadku najpopularniejszej formy inwestowania w fundusze inwestycyjne jaką jest nabycie i następnie umorzenie jednostek funduszy inwestycyjnych (poza działalnością gospodarczą).Obowiązują też w przypadku inwestycji w certyfikaty inwestycyjne - w przypadku ich umorzenia przez fundusz jednak uważać rozliczając inwestycje w certyfikaty inwestycyjne zakończone w 2007 r.. Od zysków z tych inwestycji podatek może pobrać fundusz, ale może też wystąpić sytuacja, kiedy to inwestor będzie musiał sam zapłacić podatek dochodowy i złożyć PIT-38 (szczegóły patrz niżej „Inwestycja w certyfikaty inwestycyjne – zyski opodatkowuje fundusz czy inwestor?”)Inna niż 19% stawka podatku może wynikać z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika certyfikatem fundusz inwestycyjny pobrał podatek dochodowy, inwestor zazwyczaj nie będzie miał żadnych obowiązków względem jednak sprawdzić prawidłowość pobrania podatku. Osoby zainteresowane taką kontrolą muszą pamiętać o metodzie FIFOFirst In First OutChodzi o to, że w przypadku złożenia przez inwestora żądania odkupienia np. jednostek uczestnictwa – fundusz ma obowiązek odkupić w pierwszej kolejności te jednostki, które były nabyte najwcześniej przez to reguła stosowana przy obliczaniu podatku dochodowego w sytuacji, gdy nie wszystkie np. jednostki będące w posiadaniu inwestora zostaną inwestowania w fundusze jest to, że inwestor dokupuje jednostki w miarę napływu wolnych środków, a proces inwestycyjny trwa często przez wiele lat. Podobnie jest z „wychodzeniem z inwestycji” – portfel redukuje się często momencie wywiązywania się z obowiązków podatkowych należy rozstrzygnąć, które z jednostek uczestnictwa pozostały w portfelu inwestora, a które zostały umorzone. Najczęściej nie jest możliwa identyfikacja jednostek uczestnictwa czy certyfikatów inwestycyjnych, umarzanych, wykupywanych lub w inny sposób unicestwianych. Dlatego przyjmuje się, że wykupowane czy umarzane w pierwszej kolejności są te jednostki i certyfikaty, które były nabyte przez podatnika najwcześniej (FIFO). Błąd w zakresie stosowania metody FIFO spowoduje niewłaściwe rozliczenie podatku inwestycji w jednostki fundusze inwestycyjne jest to, że zryczałtowany podatek dochodowy, pobiera się po pomniejszeniu przychodu o koszty uzyskania (tak nie jest np. w przypadku opodatkowania odsetek). Ustalając dochód nie uważa się jednak za koszty uzyskania przychodu wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych (art. 23 ust. 1 pkt 38 updof).Wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach z art. 23 ust. 1 pkt 38 updof nie stosuje się przy zamianie jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki uczestnictwa innego subfunduszu w tzw. funduszu parasolowym. Nie ustala się przychodu z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa subfunduszu funduszu to na „przerzucanie” zainwestowanych pieniędzy między subfunduszami w funduszach parasolowych bez konieczności płacenia podatku. Ten jest płacony dopiero w momencie wycofania środków z funduszu rozlicza w zeznaniu rocznym podatki od inwestycji za granicami PolskiPodatnicy mający miejsce zamieszkania w Polsce kwoty zryczałtowanego podatku obliczonego od dochodów z udziału w funduszach inwestycyjnych, uzyskanych poza granicami Polski oraz kwoty podatku zapłaconego za granicą są obowiązani wykazać w rocznym zeznaniu ci od zryczałtowanego podatku obliczonego według stawki 19% odliczają kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą. Odliczenie to nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego od tych przychodów (dochodów) przy zastosowaniu stawki 19 %.Specjalne zasady dotyczą niektórych inwestycji w fundusze inwestycyjne (zob. art. 42c ust. 5 pkt 1-3 updof) ze źródeł przychodów położonych1) w Republice Austrii, Królestwie Belgii, Wielkim Księstwie Luksemburga, Księstwie Andory, Księstwie Liechtensteinu, Księstwie Monako, Republice San Marino i Konfederacji Szwajcarskiej lub2) na terytoriach zależnych lub terytoriach stowarzyszonych Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Królestwa Niderlandów, z którymi Rzeczpospolita Polska zawarła umowy w sprawie opodatkowania przychodów (dochodów) z oszczędności osób od przychodów (dochodów) ze wskazanych w ustawie inwestycji zapłacony w tych państwach oraz terytoriach podlega odliczeniu od kwoty podatku obliczonej według zasad określonych w art. 30a ust. 1 updof (19 % zryczałtowany podatek dochodowy) i w art. 30a ust. 9 updof (19% zryczałtowany podatek pomniejszony o podatek zapłacony za granicą).Inwestor samodzielnie opodatkowuje inwestycje w papiery wartościowe emitowane przez fundusze inwestycyjneFundusz inwestycyjny może proponować inwestorom jednostki inwestycyjne (prawa majątkowe) lub certyfikaty inwestycyjne (papiery wartościowe). Cechą certyfikatu inwestycyjnego jest możliwość zbycia go na rzecz innego podmiotu niż fundusz inwestycyjny. W przypadku jednostek inwestycyjnych taka odsprzedaż jest niemożliwa (pomimo że jednostki można dziedziczyć).Inwestor, który sprzedał certyfikat inwestycyjny na giełdzie, dochody lub straty z inwestycji rozlicza w PIT-38. Nie czyni tak jedynie wtedy, gdy certyfikaty inwestycyjne zbył w ramach wykonywania działalności podatku wynosi również 19%. Stosuje się ją z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niezapłacenie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem podatnik mający miejsce zamieszkania w Polsce, osiąga dochody ze sprzedaży certyfikatów inwestycyjnych zarówno na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i poza jej granicami, dochody te łączy się i od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu za to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany za granicą. Zasada ta stosowana odpowiednio obowiązuje również, jeżeli inwestor mający miejsce zamieszkania w Polsce osiągnął dochody ze sprzedaży certyfikatów inwestycyjnych wyłącznie za przypadku osiągnięcia przychodów wymienionych w ustawie ze źródeł przychodów położonych:1) w Republice Austrii, Królestwie Belgii, Wielkim Księstwie Luksemburga, Księstwie Andory, Księstwie Liechtensteinu, Księstwie Monako, Republice San Marino i Konfederacji Szwajcarskiej lub2) na terytoriach zależnych lub terytoriach stowarzyszonych Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Królestwa Niderlandów, z którymi Rzeczpospolita Polska zawarła umowy w sprawie opodatkowania przychodów (dochodów) z oszczędności osób od przychodów (dochodów) z inwestycji zapłacony w tych państwach oraz terytoriach podlega odliczeniu od kwoty podatku obliczonego według zasad określonych w art. 30b ust. 1 updof (19 % podatek dochodowy) i art. 30b ust. 5a i 5b updof (podatek dochodowy obliczony od sumy dochodów według zasad dla opodatkowania dochodów w Polsce pomniejszony o podatek zapłacony za granicą).Inwestycja w certyfikaty inwestycyjne – zyski opodatkowuje fundusz czy inwestor ?Do końca kwietnia 2008 r. PIT-38 muszą złożyć osoby, które w 2007 r. przeprowadziły transakcje na papierach wartościowych i nie zostały one nabyte przed 2004 r. w sposób uprawniający do zwolnienia od podatku wartościowymi są akcje, obligacje, ale i kontrakty terminowe. To bardzo szeroka kategoria. Za papiery wartościowe prawo uznaje także certyfikaty inwestycyjne funduszy inwestycyjnych (w odróżnieniu od jednostek uczestnictwa).Pomimo istnienia reguły „Sprzedałeś w Polsce papiery wartościowe, składaj PIT-38” nie zawsze zakończenie inwestycji w certyfikaty inwestycyjne oznacza konieczność złożenia tego odróżnić zdarzenia, kiedy zyski z inwestycji w certyfikaty inwestycyjne opodatkowuje fundusz inwestycyjny od tych, gdy musi to na własną rękę zrobić inwestor ?Ta druga sytuacja występuje tylko w przypadku sprzedaży przez inwestora certyfikatów inwestycyjnych przed terminem ich wykupu innemu inwestorowi niż emitujący certyfikat fundusz przeprowadzenia szybkiej kwalifikacji podatkowej jest więc sprawdzenie, kto wypłacił inwestorowi środki z tytułu transakcji. Jeżeli jest to osoba trzecia (inna niż fundusz, który wyemitował certyfikaty) należy samodzielnie rozliczyć podatek dochodowy w realizacja zysku następuje poprzez wykup i umorzenia certyfikatu przez fundusz, który wyemitował certyfikat jest to „dochód z tytułu udziału w funduszach kapitałowych”. Wtedy podatek zapłaci fundusz inwestycyjny, a inwestor nie musi składać PIT-38. Takie stanowisko zajął 3 listopada 2004 r. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie (nr pisma US 72/ROP3/420-33/04/AK) w odniesieniu do kwalifikacji podatkowej wykupu certyfikatów Królekspert podatkowy, prawnik Nie każdy musi znać się na inwestycjach. Aby właściwie pomnażać swoje oszczędności, trzeba mieć bardzo dużo wiedzy i doświadczenie. Jeżeli nie wiemy w co i jak inwestować nasze pieniądze, lepiej powierzyć je specjalistom. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że będą oni wiedzieli co robić, by stan naszych finansów systematycznie się poprawiał. Jeżeli chcemy pomnażać nasze oszczędności za pomocą specjalistów, najlepiej wpłacić pieniądze do jakiegoś funduszu inwestycyjnego. To właśnie za ich pomocą, możemy zwiększać nasze zasoby finansowe. Zatrudnieni w nich specjaliści ze świata finansów, doskonale wiedzą co robić, by klienci funduszy byli zadowoleni i by osiągali oni jak największe zyski. Fundusze inwestycyjne są o tyle interesujące, że uwzględniają skłonność do ryzyka osób, które wpłacają do nich pieniądze. Mogą więc do nich wpłacać pieniądze ci, którzy są skłonni zaryzykować z nadzieją że osiągnął wyższy zysk, a także ci, którzy wolą stabilne, niezbyt wysokie zyski, ale za to mają pewność, że wpłacone do funduszy pieniądze, na pewno do nich wrócą. Albowiem nigdy nie możemy być do końca pewni, czy fundusz którego wybierzemy przyniesie nam zysk. Zawsze istnieje ryzyko, że osoby odpowiedzialne za zarządzanie naszymi pieniędzmi źle zinterpretują sytuację na rynku finansowym i dokonają niewłaściwych wyborów, przez co nasze pieniądze lub ich część może nam przepaść. To jest właśnie ryzyko inwestycyjne, z którym zawsze mamy do czynienia. Poniżej przedstawiamy podział funduszy inwestycyjnych, właśnie ze względu na stopień ryzyka utraty naszego kapitału. Fundusze akcyjne – jak sama ich nazwa wskazuje, inwestują powierzone im pieniądze w akcje. W związku z tym, są one narażone na bardzo duże ryzyko. Albowiem nigdy do końca nie wiadomo, jak zachowają się akcje firm, które fundusz inwestycyjny ma w swoim portfelu. Często spotykamy fundusze akcyjne, które inwestują sporo pieniędzy, w zakup akcji spółek z jednego sektora gospodarki np. z branży energetycznej, informatycznej czy nowoczesnych technologii. Mówi się powszechnie, że fundusze akcyjne są dla ludzi młodych, gdyż są one inwestycją długoterminową. Mówi się bowiem powszechnie, że w długim okresie czasu jest większe prawdopodobieństwo, że przyniosą one zysk. Fundusze hybrydowe – fundusze tego typu, inwestują w różne rodzaje papierów wartościowych. Zaliczamy tu akcje, depozyty bankowe, obligacje czy waluty. Jak więc widać, są to produkty inwestycyjne obarczone różnym stopniem ryzyka. W grupie tej możemy wyróżnić dwa typy funduszy: – fundusze stabilnego wzrostu – inwestują przede wszystkim w akcje i papiery wartościowe. Jednakże inwestycje w akcje, nie mogą przekroczyć 40% aktywów, które są w posiadaniu funduszy. Pozostała część pieniędzy, powinny być przeznaczone na zakup bardziej bezpiecznych instrumentów finansowych. – fundusze zrównoważone – inwestują one w podobny sposób jak fundusze stabilnego wzrostu, jednakże ilość akcji w portfelu jest nieco większa i wynosi od 40 do 60%. Można dzięki temu osiągnąć większe zyski, jednakże istnieje też i większe ryzyko utraty pieniędzy. Mówi się, że minimalny czas inwestowania w tego typu fundusze, to 5 lat, jest to więc inwestycja średnioterminowa. Fundusze papierów dłużnych – są to fundusze, które inwestują większość swoich środków w papiery dłużne, które dają możliwość uzyskania stałych dochodów. Ich udział w portfelu inwestycyjnym powinien wynosić co najmniej 66%. Najczęściej kupowane więc są obligacje Skarbu Państwa, bony skarbowe, obligacje emitowane przez firmy prywatne, obligacje emitowane przez samorządy. Są one uważane za bezpieczne, w związku z tym mogą być inwestycją krótkoterminową. Fundusze gotówkowe i rynku pieniężnego – swoją nazwę zawdzięczają one instrumentom w które inwestują. Zwykle są to lokaty bankowe lub instrumenty, których zapadalność nie przekracza jednego roku. Zaliczamy do nich instrumenty dłużne emitowane przez Skarb Państwa, NBP czy jakieś międzynarodowe instytucje, których Polska jest członkiem. Są to fundusze bardzo bezpieczne, jednakże nie dają nam możliwości uzyskania wysokich zysków. Fundusze inwestycyjne możemy podzielić także ze względu na „otwartość” dla swoich klientów. W związku z tym rozróżniamy tutaj: Fundusz inwestycyjny otwarty (FIO) – jednostki uczestnictwa w takim funduszu może kupić praktycznie każdy. Możemy kupić dowolną ilość tych jednostek, w dowolnym czasie, jak i w dowolnym czasie możemy te jednostki sprzedać. Specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty (SFIO) – jest on zbliżony do funduszu inwestycyjnego otwartego, jednakże w statucie funduszu jest określona grupa inwestorów którzy mogą jednostki uczestnictwa kupić, a także warunki jakie należy spełnić, aby wejść w ich posiadanie. Fundusz inwestycyjny zamknięty (FIZ) – fundusze tego rodzaju emitują certyfikaty inwestycyjne. Mogą one być imienne lub na okaziciela. Zwykle liczba uczestników takich funduszy jest ograniczona. Można je podobnie jak akcje, czyli w drodze subskrypcji. Zobaczmy też, jak wygląda podział funduszy ze względu na geograficzne miejsca dokonywania inwestycji: Fundusz rynku krajowego – dominująca część aktywów funduszy inwestowana jest w papiery wartościowe instytucji, które siedzibę mają w Polsce. Fundusz rynków zagranicznych – większa część aktywów inwestowana jest w papiery wartościowe podmiotów, których siedziba znajduje się poza naszym krajem. Fundusz bez określonej specjalizacji geograficznej – fundusze takie nie mają określonych preferencji geograficznych, przy kupowaniu papierów inwestycyjnych. Na podstawie podanych wcześniej informacji możemy stwierdzić, że w naszym kraju działa bardzo dużo różnego rodzaju funduszy inwestycyjnych. Jeżeli więc mamy wolne środki finansowe, które chcielibyśmy pomnożyć, a nie wiemy jak to zrobić, może warto zaufać jednemu z funduszy inwestycyjnych i wykupić jednostki uczestnictwa. Musimy jednakże zdawać sobie sprawę z tego, że nie ma gwarancji, że zainwestowane środki do nas wrócą, bo każda inwestycja jest obarczona większym lub mniejszym ryzykiem. Rodzaje funduszy inwestycyjnychFundusze inwestycyjne dzielą się na różne rodzaje. Rozróżniamy fundusze akcji, indeksowe (też często akcji, ale które odzwierciedlają składy indeksów giełdowych), prywatyzacji (nie występują obecnie w Polsce), zrównoważone, papierów wierzycielskich, stabilnego wzrostu, rynku pieniężnego. Każdy rodzaj charakteryzują inne rodzaje aktywów, w jakie fundusz może inwestować. Z różnymi rodzajami aktywów związany jest oczywiście inny poziom ryzyka jeszcze inny podział funduszy na rodzaje - wiąże się on nie tylko z rodzajem aktywów możliwych do zainwestowania, ale przede wszystkim z różnymi możliwościami nabywania i umarzania/sprzedawania jednostek uczestnictwa czy certyfikatów inwestycyjnych. Są to fundusze - otwarte, mieszane, zamknięte, specjalistyczne otwarte i specjalistyczne akcjiUważane są za najbardziej ryzykowne. Portfel inwestycyjny składa się w większości z akcji. Przynoszą ponadprzeciętne wyniki w czasie hossy, w czasie bessy zazwyczaj generują duże obligacjiBezpieczne. Aktywa funduszu to głównie obligacje. Stopa zwrotu najczęściej kształtuje się na poziomie nieco wyższym niż lokaty indeksoweFundusze zarządzane pasywnie. Zarządzający dobierają do portfela papiery wartościowe w taki sposób, aby możliwie dokładnie odzwierciedlał on ruchy indeksu. Najczęściej fundusze indeksowe opierają się na indeksach akcyjnych, dlatego należy zaliczyć je do funduszy zrównoważoneSą kompromisem pomiędzy funduszami akcyjnymi i funduszami papierów wierzycielskich. W skład portfela inwestycyjnego takich funduszy wchodzą akcje i obligacje, przy czym udział akcji, w portfelu rzadko przekracza 60%. Z definicji ma być mniej ryzykowny niż fundusz akcji, a bardziej ryzykowny od funduszu rynku pieniężnegoBezpieczne. Fundusze takie inwestują najczęściej w bezpieczne krótkoterminowe papiery wartościowe jakimi są bony skarbowe, obligacje mające do wygaśnięcia nie więcej niż rok, lub inne krótkoterminowe papiery wartościowe, takie jak bony komercyjne przedsiębiorstw i lokaty. Ich celem jest przede wszystkim ochrona realnej wartości pieniądza, a dopiero w drugiej kolejności osiągnięcie zysku. Stopa zwrotu powinna jednak przekroczyć wysokość oprocentowania korzystnych stabilnego wzrostuW tych funduszach zarządzający dążą do zapewnienia regularności uzyskiwanych dochodów; główne inwestycje to obligacje i bony skarbowe. Niektóre fundusze tego typu maja także pewną część swoich aktywów w akcjach co zbliża je do funduszy zrównoważonych. I właśnie ten różny często stosunek akcji do obligacji decyduje o ryzyku inwestycji w taki fundusz. Im więcej akcji w portfelu tym oczywiście większe ryzyko, choć, co się z tym wiąże większy potencjalny dywidendoweBezpieczne. Pojawiły się w ofercie niedawno ale już zdołały zgromadzić duże jak na polskie warunki aktywa. Fundusz tego typu wypłaca co pewien czas (zwykle 3 lub 6 miesięcy) dywidendę posiadaczom jego jednostek. Dywidenda jest podstawową korzyścią uzyskiwaną przez inwestorów. Przedmiotem zainteresowania zarządzających takimi funduszami są najczęściej bony prywatyzacjiFundusze zajmujące się inwestycjami w papiery wartościowe związane z Programem Powszechnej Prywatyzacji (akcje NFI, akcje spółek uczestniczących w tym programie). Ponieważ w portfelu znajdują się przeważnie akcje, fundusze te należą do grona bardziej przewidywalnymi co do uzyskanej stopy zwrotu (a więc najmniej ryzykownymi) wydają się być fundusze rynku pieniężnego. Ich bieżąca stopa zwrotu lokuje się zwykle gdzieś pomiędzy wysokością oprocentowania korzystnych lokat bankowych a stopą WIBOR (stopa procentowa, przy jakiej banki są skłonne pożyczać własne środki innym bankom). Można się więc prawie zawsze (nawet w krótkim okresie) spodziewać osiągnięcia zysku, i to w łatwych do przewidzenia granicach.

do opisow funduszy inwestycyjnych dobierz